پخت دلده درمراسمات

در ابتدا فقط مردم روستاها و به خصوص روستاهای هزاره نشین دلده را طبخ می کرده اند. چون مواد اولیه ی دلده عمدتا محصول خود آن ها و از نظر اقتصادی به صرفه تر بوده است. همچنین پختن این غذا نیز آسان می باشد. اما به مرور زمان این غذا در میان مردم شهر ها نیز رواج پیدا کرد و مورد پسند واقع شد.
با توجه به طبع گرم گندم، دلده بیشتر در فصل های سرد سال پخته می شود. علاوه بر آن در مناسبت های مختلف مانند عزاداری های معصومین(ع) این غذا را می پزند. به خصوص در ایام شهادت دختر گرامی رسول خدا، حضرت فاطمه(س) این غذا در بسیاری از ولایات افغانستان به عنوان نذری پخته می شود. همچنین در آخرین چهارشنبه ی سال قمری زنان برخی مناطق افغانستان دلده را با نام نذر بی بی پخته و تقسیم می کنند.
به طور کلی می توان گفت بیشتر مردم افغانستان در ولایات مختلف، این غذا را برای نذری دادن انتخاب می کنند. چرا که قداست گندم و ارزشمندی معنوی آن در بین آن ها به شدت مورد قبول می باشد.