1- خربوزه دارای ویتامینA است، از این رو درترمیم و تجدید سلول های بدن نقش دارد.
2- خربوزه با داشتن خاصیت ادرارآور بودن در بیماری های
سنگ كلیه و مثانه مفید است؛ دراین بیماری ها باید نمك و مرچ كمتر خورده شود.
3- خربوزه سرشار از ویتامین هایA ،D وC و سلولز است.
4- خربوزه به علت دارا بودن خاصیت ملیّن، برای معالجه یبوست تجویز می شود.
5- اگر گوشت خربوزه را بکوبید و به صورت
مرهم روی سوختگی های سطحی پوست بدن بگذارید، آن را معالجه خواهد كرد.
6- تخم خربوزه برای سرفه حاد، درد سینه و حلق و تب های شدید مفید است.
7- خربوزه باعث افزایش شیر در زنان شیرده می شود.
8- مغز تخم خربوزه ی بو داده طبیعت گرم دارد.
9- مغز تخم خربوزه ی بو داده دارای خاصیت
ادرار آور، نرم كننده و افزایش دهنده میل جنسی است.
10- خربوزه برای اشخاص مبتلا به سل ریوی و كم خونی مفید است.
11- خربوزه، رنگ چهره را روشن می كند و بیماری استسقاء ( احساس تشنگی دائمی ) را درمان می نماید.
13- خربوزه به هضم غذا كمك می كند و رودل را برطرف می نماید.
14- خوردن 8 گرم دم كرده ی پوست خشك شده ی خربوزه ، سنگ مثانه را دفع می كند.
احتیاط لازم در مصرف خربوزه:
1- مصرف زیاد خربوزه باعث نفخ می شود، در نتیجه در ناحیه معده و روده ایجاد درد می نماید.
2- باید خربوزه را بعد از غذا مصرف نمود، زیرا در غیر این صورت تولید اسهال و ورم روده می كند.
3- خوردن خربوزه  در كسانی كه معده ضعیف دارند، تولید اسهال می كند.  برای سینه درد و سرماخوردگی مضر است.