‌چرا دست نیافتنی ها دست نیافتنی اند؟

🔻 اگرچه کسی که الان با شماست هیچوقت علاقه اش را از شما دریغ نکند ولی همیشه کسی در گذشته بوده که شما را با بی توجهیش نسبت به شما اسیر خود کرده. شاید دلیل این است که دست نیافتنی ها گرایشات رقابتی درونی شما را برانگیخته میکنند و موجب میشوند شما حس کنید که باید بروید و آنها را به دست آورید. 

🔻شاید هم سرنخ در اتمسفر مرموزی است که آنها در اطراف خود در ذهن شما دارند و ذهن شما در تلاش است تا آنها را تحلیل کند و تصویر واضح تری بیابد که فکر شما را مشغول به حل معمای خود میکنند. یا شاید بتوان این قضیه را با عرضه و تقاضای اقتصاد مقایسه کرد که اجناسی که به تعداد محدود وجود دارند قیمتشان صرفنظر از اینکه چه کیفتیتی داشته باشند بالاتر از اقلام کثیر التعداد است. 

🔻 در مطالعه ای که اخیرا انجام شده دست نیافتنی ها در یک آزمایشی شرکت داده شدند تا علت جذابیتشان به دست آید. بنابراین دست نیافتنی اینطور تعریف شد: دوستی که بی علاقگی یا کم توجهی نشان میدهد تا علاقه ی دیگران را به دست آورد. نتایجی که بدست آمد نشان داد که این استراتژی است که کار میکند ولی در کوتاه مدت.

🔻 این خصوصیت رفتاری در دراز مدت اصلا جذاب نیست. افراد اینچنین اغلب با عناوین سرد، سواستفاده کننده، خودخواه خوانده میشوند و به نظر علاقه ای به برقراری رابطه ی صمیمانه ندارند.

🔻دست نیافتنی ها اغلب نمیتوانند با دیگران و حتی خودشان عادل باشند. اگر کمی عمقی تر به مسئله نگاه کنیم آنها همیشه از نزدیک شدن به افراد دوری میکنند و اینکار را از سر علاقه به آزار دیگران انجام میدهند و اغلب دوست ندارند خود واقعی شان را نشان دهند. 

🔻 وینبرگ میگوید در واقع استراتژی آنها این است که افراد را از خود دور نگه میدارند چون آنها عمیقا احساس نقص میکنند. پس ادای دست نیافتنی را در آوردن چون همراه با رفتارهای منفی است اصلا چیز خوبی نیست. 

🔻در اثر شدیدا حساس بودن نسبت به حس طرد شدن یا بازیچه شدن، افراد دست نیافتنی خودشان را از تحقیر و خیانت حفظ میکنند. که این میتواند در اثر ترس دائم از بی توجهی والدین بوده باشد. حتی ممکن است ناشی از شخصیت نارسیستیک (خودشیفته) باشد که طرف میخواهد چیزی به دست آورد ولی به رابطه‌ی صمیمانه علاقه ای ندارد. 

🔻 برای تست کردن این تئوری ها یک ارزش بندی ذهنی در افراد شرکت کننده بصورت ناخودآگاه القا شد که درباره ی برقراری رابطه ی صحیح با مردمی که نسبت به دست نیافتنی ها ضعیف بودند، بود. شرکت کننده ها به طور تصادفی یک مقاله میخواندند که در یکی از آنها رابطه ی صحیح به عنوان بهترین رابطه ی رمانتیک و در دیگری رابطه ای ناصحیح به عنوان الگوی این گونه روابط معرفی شده بود.

🔻 در مقاله ی رابطه ی صحیح گفته شده بوده که افراد در روابط رمانتیک وقتی بهترین حس را دارند که خود واقعیشان باشند. در مقاله ی رابطه ی ناصحیح ولی گفته شده بود افرادی که نیازها و وابستگی خود را پنهان کنند از کیفیت بیشتری در رابطه بهره میبرند. 

🔻 تئوری این بود که افراد نارسیست و کسانی که ناامنی رابطه ای دارند و کسانی که از طرد شدن میترسند از ایده ی رابطه ی ناصحیح بیشتر دفاع کنند و در مقابل بقیه ی افراد از ایده ی رابطه ی صحیح حمایت کنند.

🔻تئوری درست از آب در آمد و افرادی که مشکل روانی خاصی ندارند از رابطه ی صحیح حمایت کردند حتی بعد از اینکه مقاله ی مربوط به رابطه ی ناصحیح بهتر است را خواندند. در طرف مقابل افرادی که مشکلات فوق الذکر را داشتند از رابطه ی ناصحیح حمایت کردند. 

🔻بعنوان نتیجه گیری: از بین تمام استراتژی هایی که می‌تواند برای موفقیت در رابطه را بدست دهد ادای دست نیافتنی را در آوردن خیلی جالب نیست. برای کسانی که این نقش را برایتان بازی میکنند مدل رابطه‌ی صحیح را بازی کنید تا دفاعشان را بشکنند و خود واقعیشان را به شما نشان دهند.
🍃