ناراحت شدن بابت یک مشکل به شما آسیب نمیزنه، اما سرزنش کردن خودتون بابت ناراحتی بخاطر اون موضوع به شما آسیب میزنه!
مثلا عصبانیت یک مکانیزم دفاعی هست و کاملا طبیعی، اما سرکوب کردن عصبانیت و عدم ابرازش به روش صحیح به شما آسیب میزنه و خشم و اضطراب تولید میشه.غمگین شدن یک احساس طبیعی هست، اما تلاش برای عدم درک غم و سرکوبش و جنگیدن باهاش برای تبدیلش به شادیِ زوری به شما آسیب میزنه!تمام تلاش ما برای سرکوب کردن احساساتمون به معنای نپذیرفتن تمامیت خودمونه، تا زمانی که نتونیم خودمون رو به صورت کامل (احساسات خوشایند و ناخوشایند رو باهم) بپذیریم؛ مدام درحال سرکوب کردن خودمون خواهیم بود و این سرکوب بخش عظیمی از انرژی روانی ما رو از بین میبره!